عنوان | نقش واسطهاي روانسازههاي ناسازگار اوليه در رابطه بين سبکهاي دلبستگي و رضايت زناشویی |
تعداد صفحات | 12 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه روانشناسی خانواده - انجمن علمی روانشناسی خانواده شماره 1 پیاپی 3 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1394 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 70-59 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | رضایت زناشویی سبکهای دلبستگی روانسازههای ناسازگار اولیه |
چکیده |
يکي از عوامل مهم موثر بر رضايت زناشويي، تجارب اوليه فرد با والدين در دوران کودکي است. اين تجارب در شکل گيري دلبستگي و روانسازه هاي ناسازگار اوليه تاثير به سزايي دارند. در اين پژوهش نقش واسطه اي روانسازه هاي ناسازگار اوليه در رابطه بين سبک هاي دلبستگي و رضايت زناشويي مورد مطالعه قرار گرفت. به اين منظور 333 نفر (194 زن، 139 مرد) به پرسشنامه هاي سبک دلبستگي بزرگسالان (AAQ)، روانسازه هاي يانگ (YSQ) و رضايت زناشويي انريچ (ENRICH) پاسخ دادند. در نتايج به دست آمده بين سبک دلبستگي اجتنابي با رضايت زناشويي همبستگي معنادار يافت نشد در حالي که رضايت زناشويي با دلبستگي ايمن همبستگي مثبت معنادار و با دلبستگي دوسوگرا همبستگي منفي معنادار داشت و متغير روانسازه هاي ناسازگار اوليه در اين ارتباط نقش واسطه اي داشت. بر اساس يافته هاي اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت افراد با سبک دلبستگي ايمن احتمالا به اين دليل که برداشت مثبت تري از خود و ديگران دارند و به دليل روانسازه هاي ناسازگار کمتر، رفتارهاي سازگارانه بيشتري در روابط زناشويي نشان مي دهند و در نتيجه رضايت زناشويي بيشتري را تجربه خواهند کرد. در مقابل، افراد با سبک دلبستگي دوسوگرا ، داراي تصويري منفي از خود و روانسازه هاي ناسازگار بيشتري در مورد خود هستند، و به تبع آن رفتارهاي ناسازگارانه بيشتري نشان مي دهند که رضايت زناشويي کمتر را در پي دارد. |
کد مقاله | 23627 |
تعداد بازدید | 351 |
|