عنوان
|
بررسی تأثیر آموزش بر خودکارآمدی زنان نابارور |
تعداد صفحات
|
11 |
نویسنده
|
منصوره جمشیدی منش - نیلوفر علی منش - زهرا بهبودی مقدم - حمید حقانی |
مشخصات نشریه
|
دوماهنامه پایش - پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی - علمی پژوهشی سال 14 شماره 2 پیاپی 60 |
تاریخ انتشار
|
فروردین و اردیبهشت - 1394 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
237-227 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زنان نابارور ناباروری خودکارآمدی برنامههای آموزشی
|
چکیده
|
ناباروري در زندگي برخي از زوجين يک بحران بزرگ محسوب شده و ميتواند به افسردگي، اضطراب، طردشدگي اجتماعي و اختلال جنسي بيانجامد. مداخلات حمايتي با هدف افزايش خودکارآمدي ممکن است باعث افزايش و بهبود مهارتهاي غلبه بر مشکلات، ايجاد احساس بهتر و پيگيري درمان ناباروري گردد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير برنامه آموزشي بر خودکارآمدي زنان نابارور از خرداد ماه لغايت مهر سال 1391 انجام گرفت. در اين مطالعه که از نوع کارآزمايي باليني تجربي بود 104 زن نابارور با عامل زنانه مراجعهکننده به يکي از مراکز ناباروري وابسته به دانشگاه علوم پزشکي تهران با تخصيص تصادفي در گروههاي کنترل و مداخله شرکت نمودند. ابزار گردآوري دادهها شامل پرسشنامه اطلاعات جمعيتشناختي و پرسشنامه خودکارآمدي ويژه ناباروري کوزينيو و همکاران بود. پس از انجام پيش آزمون در دو گروه، برنامه آموزشي بصورت چهار جلسه گروهي60 تا 90 دقيقه اي در چهار هفته متوالي جهت گروه مداخله ارائه گرديد. گروه مداخله 6 هفته بعد از آخرين جلسه آموزشي و گروه كنترل نيز 6 هفته بعد از تکميل اوليه پرسشنامه ها مجددا پرسشنامه خودکارآمدي ناباروري را تکميل نمودند. تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از نرم افزار نسخه 16 و آزمونهاي آماري کاي دو (X²)، آزمون tزوج وt مستقل انجام گرفت. قبل از مداخله دوگروه از لحاظ متغيرهاي جمعيت شناختي و خودکارآمدي اختلاف آماري معنيدار نداشتند (0/886 = P)، ولي بعد از مداخله آموزشي بين ميانگين نمرات خودکارآمدي دو گروه اختلاف آماري معنيدار وجود داشت (0/001 > P). به طور کلي بر اساس نتايح حاصله، برنامه آموزشي بر خودکارآمدي زنان نابارور مؤثر بوده است؛ لذا پيشنهاد ميشود اين برنامه براي ساير زنان نابارور در سطح وسيع تر به کار گرفته شود.
|