عنوان | ملاحظات اخلاقی در مصاديق طبيعی نبودن در سلامت باروری |
تعداد صفحات | 0 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوماهنامه اخلاق و تاریخ پزشکی - مركز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی تهران - علمی پژوهشی شماره 0 و 2 پیاپی 31 |
تاریخ انتشار | اسفند - 1391 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | سلامت باروری ملاحظات اخلاقی اخلاق باروری طبیعی بودن مرز طبیعی نبودن سرشت انسانی |
چکیده |
يکی از مبانی نظری مورد ملاحظه در سلامت باروری استفاده از طبيعی بودن است. طبيعی بودن، فرامعيار اخلاق باروری بهشمار ميآيد و از اين رو پرداختن به اين مقوله سبب تلقيات جديدی از ملاحظات اخلاقی در اين خصوص ميشود. چند پرسش در اين مبحث قابل طرح و مداقه است: يکم: آيا طبيعی بودن به خودی خود فضيلت اخلاقی محسوب ميشود؟ دوم: اگر بپذيريم که بشر امروز زندگی متمدن خود و تمايز از شاکله بدوياش را مديون فاصله گرفتن از طبيعی بودن باشد، مرز طبيعی نبودن کجاست؟ سوم: تمايز بين طبيعی بودن و طبيعتگروی چيست و آيا خلط اين دو، معنای مورد نظر را مخدوش نميکند؟ چهارم: آيا میتوان مصاديقی برای طبيعی نبودن نيز پيدا کرد که فضيلت اخلاقی يا خوب اخلاقی محسوب شوند؟بهنظر میرسد در سلامت باروری هنوز استفاده از ابزارهای نوين و شيوههای فناورانهی تولد فرزند از آن رو که غير طبيعی بهشمار ميآيد، غير اصيل، مخدوش و حتی غير اخلاقياند و اين تلقی در نزد عموم مردم رايج و گاه موجب شرمساری است. تصحيح اين تلقی وظيفهای است که بر عهدهی حوزهی عمومی گذاشته شده است. از سوی ديگر، يافتن مرزهايی برای اخلاق فناوری ضروری مینمايد، چرا که لغزش در طريق طبيعی نبودن میتواند بسياری از احساسات، عواطف، غرايز، باورها و ارادههای مبتنی بر سرشت انسانی (مراد سرشت انسانی پسينی است) همچون حس مادرانه را منحل و مضمحل کند. * فایل بارگذاری خواهد شد * |
کد مقاله | 18512 |
تعداد بازدید | 430 |
|