عنوان | آيا بچه دار شدن عملی اخلاق پذير است؟ |
تعداد صفحات | 0 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوماهنامه اخلاق و تاریخ پزشکی - مركز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی تهران - علمی پژوهشی شماره 0 و 2 پیاپی 31 |
تاریخ انتشار | اسفند - 1391 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | بچه دار شدن اخلاق ستیز |
چکیده |
سه تلقی بنيادين از گزاره های ناظر به افعال اخلاقی وجود دارد. اخلاقگريز، اخلاقپذير و اخلاقستيز. بعضی افعال مشخصا ضد اخلاقی( اخلاقستيز) اند همچون دروغگويی. برخی افعال نيز بهطور مشخص اخلاقی ( اخلاقپذير) اند، همچون وفای به عهد. اما بهنظر میرسد بسياری از افعال در ميانه ی طيف قرار ميگيرند و اتصاف اخلاق به آنها موجه نيست به تعبير ديگر اخلاق گريزاند. حداکثرگرايان البته معتقدند که چتر اخلاق بر سر همه ی افعال قرار ميگيرد اما اعتدالگرايان و حداقل گرايان به منطقه ی فراغ اخلاقی قائل اند. از منظری ديگر، دو مؤلفه ی ديگر يعنی اولويت و شدت را در ارزيابی اخلاق بايد لحاظ کرد. مراد از اولويت، بررسی تقدم اتونومی و الزامات اخلاقی است، به ديگر سخن، مرز دست شستن از علايق شخصی بهخاطر اخلاق کجاست؟ مراد از شدت نيز آن است که آيا اخلاق میتواند تقاضاهای شديد و پر هزينهای از ما داشته باشد؟ بسته به اينکه در هر کدام از مباحث فوق چه موضعی را اتخاذ کنيم میتوان بچه دار شدن را اخلاق گريز، اخلاق پذير و اخلاقستيز دانست. بهنظر میرسد در اخلاق اعتدال گرا يا رايج بچه دار شدن امری اخلاق گريز ( نه اخلاقی و نه ضد اخلاق) باشد و رفتاری دلبخواهانه به شمار آيد اما بسته به منطق موقعيت میتوان مواضع ديگری را نيز اتخاذ کرد. * فایل بارگذاری خواهد شد * |
کد مقاله | 18511 |
تعداد بازدید | 513 |
|