عنوان
|
بررسي تأثير رويكرد گروه همسالان بر آگاهي و عملكرد دختران نوجوان پيرامون سلامت روان |
تعداد صفحات
|
14 |
نویسنده
|
محمدحسین تقدیسی - ملیحه نوری سیستانی - عفت السادات مرقاتی خویی - فاطمه حسینی - علی اصغر اصغرنژاد فرید |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه طلوع بهداشت یزد سال 10 شماره 3 و 4 پیاپی 32 |
تاریخ انتشار
|
پاییز و زمستان - 1390 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
105-92 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
بلوغ دختران نوجوان دختران دانشآموزان دختر سلامت روانی دختران آگاهی بلوغ دختران عملکرد سلامت روانی دختران نوجوان دختران مقطع راهنمایی آموزش همسالان سلامت روانی دانشآموزان دختر گروه همسالان سلامت روانی
|
موضوع
|
بلوغ بهداشت و سلامت زنان/ زن و سلامت/ خانواده و سلامت زن و آموزش / جنسيت و آموزش / خانواده و آموزش
|
چکیده
|
سابقه واهداف: بلوغ از مهمترين دورههای زندگی است که از نظر فيزيولوژيکی، فيزيکی، و روانی تحولات بسيار عميقی در فرد ايجاد می شود و باعث بهم خوردن نظم جسمانی و روانی نوجوان می گردد. از نظر بهداشت روانی، شناخت اين تحولات بهخصوص در آن قسمتها که تغييرات چشمگير در رفتار و کردار نوجوانان آشکار میگردد پراهميت است. از عوامل مهم در شکلگيری رفتارها، افکار، نگرشها، احساسات، آرزوها و بهطور کلی شخصيت نوجوانان، ارتباط با دوستان و همسالان است. آموزش همسالان به منظور افزايش دانش، تغيير نگرش، باورها و رفتارها در سطح فردی، گروهی يا سطوح اجتماعی به کار گرفته میشود. می توان با برنامه های متناسب با نيازهای نوجوانان و با شيوه های نوين آموزشی مانند رويکرد گروه همسالان از بسياری از مشکلات دوران بلوغ پيشگيری کرد. در اين مطالعه به بررسی تاثير آموزش با رويکرد گروه همسالان بر سلامت روان دختران در دوران بلوغ پرداخته شده است.\r\nروش بررسی: در اين مطالعه نيمه تجربی 100 نفر از دانش آموزان دختر مقطع راهنمايی شهر تهران در دو گروه 50 تايی آزمايش و شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه گيری بصورت تصادفی بود. مداخله با استفاده از رويکرد گروه همسالان انجام گرفت. بعد از گذشت يک ماه و نيم ميزان آگاهی و عملکرد از طريق پس آزمون سنجيده و با پيش آزمون در دو گروه مقايسه گرديد. برای تجزيه و تحليل داده ها از آزمونهای آماری کای اسکوئر، تی مستقل و تی زوج استفاده شد.\r\nیافته ها: ميانگين نمرات آگاهی و عملکرد دختران مبتنی بر رويکرد گروه همسالان به ترتيب از 3/44 ± 27/33 به\r\n2/72 ± 63/6 و 4/29 ± 47/73 به 2/63 ± 88/53 افزايش يافت (P < 0/001) ولی در گروه شاهد تفاوت معنی داری ديده نشد.\r\nنتيجه گيری: با توجه به نتايج مطالعه مشارکت فعال آموزش گيرندگان و افراد درگير در موضوع باعث افزايش اثر بخشی آموزشها با محتوای سلامت بلوغ افراد ميشود. بنابراين طراحی برنامه های آموزشی منظم با شيوه های مشارکتی و مبتنی بر جامعه هدف مانند رويکرد گروه همسالان به خصوص در مدارس جهت ارتقای سلامت روانی لازم است.
|