عنوان
|
نظريه رخصتهاي شرعي و كاربرد آن در حقوق خانواده |
تعداد صفحات
|
21 |
نویسنده
|
زهره کاظمی - طوبی شاکری گلپایگانی - ابوالقاسم نقیبی |
مشخصات نشریه
|
دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) - دانشگاه امام صادق (ع) واحد خواهران سال 18 پیاپی 59 |
تاریخ انتشار
|
پاییز و زمستان - 1392 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
25-5 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
اسلام حقوق خانواده قانونگذاری مذاهب رخصت شرعی
|
موضوع
|
زن در قوانين ايران / خانواده در قوانين ايران حقوق خانواده
|
چکیده
|
پژوهش حاضر در پرتو آيات قرآن كريم با تبيين اصل تسهيل به عنوان اصل بنيادين حاكم بر قانون گذاري اسلامي، جايگاه اصل مزبور را به عنوان روش قانون گذاري اسلامي كه مبتني بر تيسير و تسهيل گرايي توام با لحاظ نمودن عنصر مصلحت است، ترسيم مي نمايد، و به ارائه طرح و الگوي مشخص و عملي قانون گذاري در حوزه خانواده در جهت اصلاح و انطباق قوانين خانواده بر اساس تسهيل مي پردازد. از اين رو پس از تبيين مفهوم فقهي رخصت هاي شرعي، پيشينه اخذ رخصت هاي شرعي به عنوان مبناي قانون گذاري را در كشورهاي اسلامي مرور مي كند و با اشاره به مبناي قانون گذاري در ايران از زمان مشروطه تا كنون و تعارض ميان روش قانون گذاري موجود با اصول اوليه اعتقادي اماميه در بحث تقليد و جايگاه رخصت هاي شرعي در وضع قوانين و مقررات خانواده در ايران نتيجه مي گيرد كه هر چند قانونگذار خانواده در وضع قوانين مبناي مشخصي ندارد، در مواري به منظور دفع عسر و حرج به رخصت هاي شرعي دست يازيده است، در نظر گرفتن مصلحت در واگذاري حضانت كودك به والد واجد صلاحيت، صدور مجوز نكاح بالغه رشيده در موضع عضل پدر، و به رسميت شناختن طلاق قضايي از آن جمله است.
|