عنوان | بررسی تأثیر مداخلات روانپزشکی در بروز حاملگی زوجین نابارور |
تعداد صفحات | 7 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | ماهنامه دانشکده پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی تهران شماره 8 پیاپی 80 |
تاریخ انتشار | آبان - 1386 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 63-57 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | روان درمانی افسردگی حاملگی ناباروری مداخلات روانپزشکی |
موضوع | افسردگي زنان باروري / ناباروري / انواع باروری |
چکیده |
زمينه و هدف: عدم باروري مي تواند منجر به مشكلات رواني و تجربيات استرس زاي هيجاني شود. هدف از اين مطالعه تاثير مداخلات روانپزشكي در ميزان بروز حاملگي زوجين ناباروز مي باشد. روش بررسي: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني بوده، از بين 638 مراجعه كننده به مركز تحقيقات بهداشت باروري ولي عصر (عج)، 140 زوج نابارور داوطلبانه انتخاب شده سپس به صورت تصادفي 70 زوج در گروه مداخله و 70 زوج در گروه كنترل قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت شش ماه با داروي فلوكستين 20-60 mg روزانه و درمان هاي شناختي- رفتاري و روان درماني حمايتي، تحت درمان قرار گرفتند. سپس ميزان حاملگي كلينيكي در طي شش ماه پي گيري هر دو گروه با مشاهده كيسه حاملگي در سونوگرافي، شش هفته بعد از LMP مقايسه شد. ابزارهاي به كار برده شده شامل آزمون افسردگي بك (BDI)، مقياس درجه بندي سازگاري مجدد اجتماعي (هولمز- ريهي) و پرسشنامه دموگرافيك- اجتماعي بوده است. يافته ها: نتايج بررسي نشان داد كه %47.1 در گروه درمان و %7.1 در گروه كنترل حاملگي داشته اند. شانس حاملگي در طبقه تحصيلي سيكل- دبيرستان (در گروه مردان)، طول مدت ازدواج و نازايي كمتر از پنج سال، استرس كمتر و ناباروري با علت نامشخص (Unexplained) بيشتر مشاهده گرديد و اين ارتباطات از لحاظ آماري معني دار بود (p < 0.001). نتيجه گيري: با توجه به موثر بودن مداخلات رواني در بروز حاملگي كه در اين مطالعه اثر آن معني دار بود بايد توجه جدي به درمان اين گروه بيماران صورت گيرد. بدون شك اين امر منجر به سلامت روان و همچنين افزايش ميزان باروري خواهد شد. |
کد مقاله | 16369 |
تعداد بازدید | 805 |
|