عنوان | جواز يا حرمت ارائه خدمات كمك باروري |
تعداد صفحات | 27 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) - دانشگاه امام صادق (ع) واحد خواهران سال 18 پیاپی 58 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1392 |
درجه علمی | علمی - ترویجی |
محدوده صفحات | 79-53 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | استمناء لمس اضطرار ضرورت اهداء خدمات کمک باروری |
موضوع | باروري / ناباروري / انواع باروری زن و فقه / فقه زنان |
چکیده |
امروزه استفاده از شيوه هاي جديد باروري با سرعت وصف ناشدني توسط زوجين نابارور مورد استقبال قرار مي گيرد. در تمامي شيوه هاي نوين باروري آنچه در بدو امر ضرورت مي يابد، اخذ سلول جنسي از زن يا مرد و تلقيح آن به رحم زن متقاضي فرزند يا زن بيگانه است. سلول جنسي مزبور با تخمك و يا اسپرم همسر يا بيگانه در محيط آزمايشگاه تركيب مي شود و سپس سلول تركيب يافته به رحم متقاضي منتقل مي شود و يا در مرحله پيشرفته تر، جنين به دست آمده به رحم زن متقاضي فرزند يا بيگانه منتقل مي گردد؛ جواز يا حرمت اخذ سلول هاي جنسي يا جسمي از زنان و مردان داوطلب و يا حمل و زايمان از طرف داوطلب جانشيني در بارداري، مساله مقاله حاضر است كه نويسنده به بررسي آن مي پردازد. نظر به اين كه برخي فقها به حرمت اين عمل و برخي به جواز مطلق و گروهي به جواز در صورت عدم ارتكاب مقدمات حرام و برخي به وجوب اظهارنظر نموده اند، نويسنده در مقاله حاضر با بررسي ديدگاه هاي ايشان نتيجه مي گيرد كه احتمالاً اضطرار افراد نابارور دليلي براي وجوب ارائه خدمات كمك باروري نيست و جز در موارد خاصي كه ارائه با ارتكاب مقدمات حرام همراه نباشد و يا ضرورتي از جهت ارائه كننده وجود داشته باشد، ارائه خدمات كمك باروري جايز نيست. |
کد مقاله | 16025 |
تعداد بازدید | 823 |
|