عنوان | قواعد فقه قضايي و كاربرد آن در حقوق خانواده (قاعده «بينه» و «اقرار») |
تعداد صفحات | 19 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) - دانشگاه امام صادق (ع) واحد خواهران سال 18 پیاپی 58 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1392 |
درجه علمی | علمی - ترویجی |
محدوده صفحات | 51-33 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | حقوق خانواده نسب اقرار بینه قواعد فقه قضایی |
موضوع | زن در قوانين ايران / خانواده در قوانين ايران زن و فقه / فقه زنان حقوق خانواده |
چکیده |
در نظام قضايي اسلام، هر شخصي براي حمايت از حقوق خويش در برابر ديگري، از حق مراجعه به محكمه و دادخواهي از حاكم برخوردار است. وي بايد وجود حق و قابليت اجرا و تجاوز به آن را ثابت كند. دلايل اثبات حق و دعوا در اكثر موارد يكسان است. در فقه، مفهوم و گستره دليل و تمييز مدعي از منكر و همچنين دلايل اثبات دعوي در قالب گزاره هاي كلي و قواعد عام مطرح شده است كه مي توان از آن ها به قواعد فقه قضايي ياد كرد. در اين مقاله، مفاد و مستندات دو قاعده از فقه قضايي، يعني «بينه» و «اقرار»، بررسي شده و به برخي از كاربردهاي آن ها در حقوق خانواده اشاره شده است. فقيهان در دادرسي فرض هاي قضايي كه در متون فقهي مطرح كرده اند، از قاعده «بينه» بهره جسته و موارد كاربرد آن را بيان نموده اند كه برخي از اين فرض ها ناظر به حقوق خانواده است. قاعده «اقرار» نيز در اثبات نسب خويشاوندي و نسب فرزندي و اقرار به عيب عنن از ناحيه زوج كاربرد دارد كه در اين مقاله به اجمال بررسي مي شود. |
کد مقاله | 16024 |
تعداد بازدید | 815 |
|